time.flies : pain.remains

Heart aches of loosing a friend isn't cured by a medicine that can be bought in a pharmacy. Many would say that time will make the pain go away but not for someone like Him. The hope for winning again the friend that was lost is really not easy and it may take longer time to heal the pain that is caused. One person said that "Loving is the most deadliest disease in the world." -- It's quite true because staying as a friend is already killing you and trying to make the relationship higher than that makes you more sick. Pain in loosing someone you care is like a cancer that developed deep inside in your heart. You breathe in the morning breeze with a feeling of desperation to win back again her trust.........Does any of these make sense? All he want is to win her back as a friend. He knows for himself that she can NEVER love him.

A friend? Or more than a friend? I'd say that he should stick with friend and start to draw the line between him and the girl he truly love for the past 11 years. Realizing that He's a Nobody to her and she sees him as a plain and simple friend, nothing more.

Will time really make things better? Or time makes it worst? A good conversation to her is not easy for Him because of the conflict that happened.. How long does he need to wait before he can talk to her and make things better?

lapis ni Juan Delacruz

Gumagamit ka ba ng lapis?

Naalala mo ba kung kailan ka unang natuto magsulat gamit ito? Noong ikaw ay bata, pumapasok ka sa paaralan dala-dala ang lapis para sa leksyon na matututunan sa loob ng silid aralan kasama ang mga kamag-aral at guro. Nangangarap na magtagumpay sa buhay kung kaya't ikaw ay nag-aaral ng mabuti. Pero madami sa atin ang hindi marunong sumulat at magbasa dahil ito sa kahirapan na nagdudulot ng kamang-mangan sa isang Juan Delacruz. Malungkot mang isipin ngunit ito ang totoo. Salat sa edukasyon ang Pilipinas kung kaya't pataas ng pataas ang dami ng mga bata ang nagiging mang-mang.

Mayroon pa bang pag-asa ang mga bata ito na magkaroon ng magandang buhay sa kabila ng kahirapan at sa pagiging mailap sa kanila ng edukasyon?

man.sana.s

Magkatabi tayo sa duyan
Sa ilalim ng buwan
Buhangin sa ating mga paa
Ang dagat ay kumakanta

Matagal naring magkakilala
Minahal na kita
Simula pa nung una
Unang makita ang iyong mga mata

Sana ay huwag ng matapos tong
Pagibig na para lamang sa iyo

Tuwing ika’y nalulungkot
Nandito lang ako pangako ko sa’yo
Hindi kita iiwan
Huwag kang mag-alala (huwag kang mag-alala)
Gusto mo ng beer ililibre kita (sige na, sige na, sige na)
Basta’t ika’y kasama, di ako nangangamba
Kislap ng yong mata tibok ng puso’y sumaya

Ikaw lang ang aking mamahalin
Hanggang sa langit ikaw ay dadalhin
Tara na, tara na, tara na

Sana ay huwag ng matapos tong
Pagibig na para lamang sa iyo

(Gusto kong) Tumalon, tumalon sa saya dahil
Ikaw ang kapiling
Sa iyo, sa iyo, sa iyo, sa iyo lamang
Ang puso ko
Sumayaw, sumayaw, sumayaw, tayo
Sa ilalim ng araw

Magkatabi tayo sa duyan
Sa ilalim ng buwan
Buhangin sa ating mga paa
Ang dagat ay kumakanta

Matagal naring magkakilala
Minahal na kita
Simula pa nung una
Unang makita ang iyong mga mata

Sana ay huwag ng matapos tong
Pagibig na para lamang sa iyo

(Gusto kong) Tumalon, tumalon sa saya dahil
Ikaw ang kapiling
Sa iyo, sa iyo, sa iyo, sa iyo lamang
Ang puso ko
Sumayaw, sumayaw, sumayaw, tayo
Sa ilalim ng araw

sum.mer

Tagal ko din hindi nag-post sa blog ko. Puro blog hop lang nigagawa ko.. haha.. haay.. Summer nga pla kaya mainit maglakad sa labas. uhhm... Nagandahan ako sa song na'to.. La lang, nagandahan ako eh.. hehe.. taz, ang title pala nito ay "Summer Song" haha.. sung by Silent Sanctuary. Actually, I'm a day dreamer. connection? I was imagining something nung narinig ko 'to.. About the lyrics and anything.. Basta, hirap paliwanag.. hahaha..

Okay, just try to listen to this song...:

Summer na naman.. Meaning all day boredom kapag walang maisip na magawa.. Haayy.. Pero madaming mga students na nag-wi-wish about free time, free of hassle. Pero ngayon, malamang madami ang Bored! haha.. isa nako dun.. Lalo na at nasira pa yung PC ko.. huhu.. Ang hirap ng buhay kpag walang I-net conn.. Hindi ko abot ang mundo.. huhu.. Well, ano pa ba magagawa ko edi ayusin siya.. [konting pok-pok at screw lang yan, okay narin yan! haha] Naayos ko nga siya sa tulong ni Sir Marlon "Lhonz" Cueva, instructor at head ng Comp. Tech ng EAC-D.. whooooo!!! Connections nga naman!! Hindi talaga ako nagkamali sa pagpili ng course ko nung nasa HS pako. haha!! Buti nalang Comp. Tech. pinili ko kahit na yung ang course na may pinakamahirap na setting. Kasi ba naman, dalawa ang instructors namin. isa kay Sir Lhonz at isa kay Sir Alpax.. haay.. Well by the way, worth it kasi kapag may prob ako sa PC, sila nlang ang tinatawagan ko.. weee... hehe.. may mga technicians nako agad!! weee... Experienced at siguradong magaling! hehe..

Special Force Online -- Yan ang nilalaro ko ngayong summer. haha, parang CS lang.. hehe.. la lang, natututwa kasi ako prang CS.. hehe.. enjoy din naman kasi i can play with my friends online. weeee.. pang-tanggal ng Voredom. hehe.. I always wanted to be enlisted kaso i think hindi ko kaya ang training kaya sa game ko nlang sia gagawin.. hehe...

Haay.. kapag summer, kelangan ng raket para magkapera.. Kaya si Gerren, sumama sakin mag-apply maging "call boy" -- call center agent ah! hehe.. Tapos yun, wala din... haha.. ok lang.. experience sa interview sh*t.. haha..




...Pangarap ni kiko

Gusto ko pumunta ng Makati. Bakit nga ba? ahh.. Para makagala at magbakasakali na makita siya. Pero ang labo nun kasi hindi ko naman alam ang sked nia.. haay.. Pero sana makasabay ko siya sa bus pauwi or papunta ng Makati.. haha.. Hanggang dun nlang yun, pero kung mangyari man.. Hala, hindi ko alam ang gagawin ko... haha.. Kasi ba naman, nagiging tounge twisted ako kapag nanjan sia. And my HR is going up to the roof.. haha.. EWAN.. Basta ganun nangyayari sakin eh.. haha.. Haay.. Sana..

Sana magka-ayos na kami....

key lock activated

waaaaah!!!! second time, nakaiwan ulit ako ng car key sa loob. Yung una, sa Imus naman yun, WALA akong ibang kasama at pati ang telepono ko nasa loob din!! aw! Buti nalang malapit lang ako sa autoshop nung nangyari yun, balik tayo sa second eto na.....waaah!! Ang masaklap pa, sa Airport parking ko naiwan! Malayong-malayo sa Cavite para sa duplicate key ng Solex. waaahh! Buti nalang may panungkit yung mga Jaguar na naka-duty dun. Sabi nila, madami na silang kaso ng mga nakakaiwan ng susi sa loob. Haay.. Buti nalang bago lumabas si Insan, nakuha ko na yung susi.. kaka-uratacious experience! Kasi kapag hindi ko nakuha yung car keys, malamang Iwan ako dun para bantayan yung car tapos hintay sa pagdating ng duplicate.. PERO, buti nalang at 'laging handa' ang mga Jaguar-on-duty.. weeee!! [maraming salamat po!]

Tapos pauwi na kami nung 0055hrs, na-uurat nako kasi may pasok pa'ko tapos wala pa akong tulog.. aw!! HAHA!! Ang aking Nanay, nagwawala na sa likod kasi ang BILIS ko daw magmaneho.. nyahahaha!! Ang kulit-kulit pa, tanong ng tanong kung inaantok na ba daw ako. Deadmadacious lang ako, siryus sa pagmamaneho pero deep inside, antokacious na talaga... waaa!! hehe.. Biruin mong, mula airport hanggang cavite more or less 20-25minutes.. nyahaha... Walang nakatulog sa pag-ddrive ko kahit na Jantokacious to the max na mga tao.. wahaha... Pagdating sa bahay, konting lafang then, YUN!! log-out na si prans! haha... tulog agad! hahaha..

70 Shit

Badtrip! Asar! Ka-inis! Pero ano pa bang magagwa ko, wala na, kasi nangyari na at nagawa na. Shit! 70 kaming lahat sa performance sa food laboratory dahil sa mga lintik na section ko! Shit! Mga irresponsible! Tama ba namang hindi linisin yung mga ginamit na stoves?! Yung team ko hindi gumamit kasi turbo brioler lang ang need namin.. Yung ibang team, grabe sa gamit tapos ang kalat... aw! Nagalit tuloy si Chef. Pinalinis niya sa 3rd year tapos kami, 70! takte talga sila! I just can't take it! Mga tamad! Hindi sila pwede sakin!! Puro Porma! Kala mo mga may-ipagmamalaki, wala naman. 'putragis talaga,' isama mo pa yung marketed goods namin. Kaya ko pa palampasin yun kasi magagawan ng paraan yun PERO yung GRADE na 70 sa Performance, HINDI!! Kasi, strict policy ko ang 'clean as you go' sa team ko tapos yung ang performance dahil lang sa mga pasaway na other teams. Shit!! Partly, napunta sa wala yung gastos at effort ng team namin. (wala naman ako pake sa mga 'walang kwentang' kaklase ko.) putcha! haay!!

Maiba tayo, okay yung mga presentation ng mga nagawa ng other teams at pati yung partner team namin. Magaganda lahat pero 'unfortunately' wala akong dalang camera. Sayang, hindi ko nakuhanan ng pictures yung mga table setting and food presentations namin/nila. Haay... Sayang talaga. Another Photo Opz just passed me... aw! huhuhu... Next time, magdadala na'ko. Pero, badtrip naman si Chef sa section namin, lalo na sa mga pasaway na mga boyz. Kaya baka, this will be the last food lab hands-on namin. PERO, hindi naman papayag si Student Chef Franz Schneider Bongabong na mangyari yun! grrr!! Manganga-in ako nga TAO kapag nangyari yun! Sayang valuable learning experience.

Woi, ganda ng National Treasure Book of Secrets! hehe.... I love the Ferrari specially when its 'TAX FREE' and sent by the White House. nyahahaha... Nanood kami ng girl ko sa Market! Market!. HAHA!! Natapos na yung movie pero hindi parin umaalis kasi hinintay namin yung first 10mins ng movie na na-miss namin.. shet! imagine the time! haha!! Yan tuloy, gabi na'ko nakauwim which is nakakpanibago kasi lately maaga na'ko umuuwi.. HAHA!! Na-abutan ko pa ang CSI: Miami at Coffee Prince.. haha... Ngaun lang ako na-hilig sa Koreanovela 'Chorva', kasi ba naman tungkol sa "KAPE" yung series.. nyahahaha....

Makatulog na nga at ako'y fafagood na....

another.day.in.Galley.section

Haay... Eto nanaman ako maghahanda para sa kusina work bukas. Sana lang HINDI ko MAKALIMUTAN ang mga 'buttons' ng Chef's Jacket ko. Kakaurat pa nman kapag walang buttons kasi hirap kumilos kasi hindi fixed. AY! nga pala yung checkered pants ko sobrang haba pa. shet! hindi ko papala napapa-bawasan yun.. Naman! Pero 'ok' lang, i have the skills naman e. (naks!) Tea party ang naka-assign sa group namin. !wow! madali lang ang task! kaso buffet, shet, mahal.. amp. Nga pala, hindi ako sumama sa pag-market ng goods. Sayang yung SM Advantage points.. nyahahaha..... (leecher!) hehe.. Actually, mitikoloso ako sa pag-pili ng goods kaya lagi ako sumasama sa marketing. Pero this time, nitamad meee.. hehehe... Wala lang, just wanna experience yung hindi nag-ma-market. Now, i've realized na pang-management din ako kasi hindi ako sanay na hindi nakikita yung mga goods na gagamitin. haha..

Naku, TEA nga pala yung naka-assign samin. HINDI pa naman ako mahilig sa Tea. Maliban nalang sa C2 at Nestle iced tea. ..nyahaha I need to get some sleep na kasi baka hindi ako maka-attend sa lecture bukas tapos Fiesta pa ng Itim na Nazareno bukas, araw ng Miyercules, 9 Enero 2008. Haay.. Another Photo Opz sana kaso wala naman akong DSLR o kaya Film at Battery sa Film-based SLR ko.. aw! huhuhu.... Sana, oneday may mag-dilang anghel at bigyan ako ng DSLR, kahit Canon 40D lang. hahaha.... nangarap si prans! nyahahaha...

apple.for.you

"..I only have 'red apple,'
would you like to have it?.."

..I want to see you again. Even in a far distance only.
I'm happy with that. Just seeing you makes my day complete.
Chatting makes me thrilled but filled with happiness.."

"..I don't know when and how I can see you again.
Maybe I will have to wait for the next nine mornings to come..."

-prans.esnayder

to.whom.it.may.concern

To Whom it May Concern:

Hindi na ako aasa pagkat alam ko na imposible ang maging akin ka kung kaya't mananatili nalang akong akong isang kaibigan mo. Sana'y hindi mo ako makalimutan sa paglipas ng panahon pagkat ika'y hindi ko makakalimutan hangga't sa aking huling minuto dito sa mundo. Ikaw ay isang mahalagang kaibigan sa akin kaya ikaw ay aking pinapahalagahan.

Ikaw ay inspirasyon sa akin at mananatiling inspirasyon, kahit ikaw ay malayo at hindi na makausap o makita. Dahilan ng aking kasiyahan at tagumpay sa buhay, ikaw ang inspirasyon ko.

Iyong Kaibigan,
Prans.Esnayder

Tu Tawsand Eyt

Maligayang Bagong Taon!! Tu Tawsand Eyt (2008) na! Huwaw! maaga ako nagising 0830HRS, gising na'ko... weee... Pero musta naman yun, hapon na'ko nakapag-Blog. Haayy.. Kapag New Year o simula ng taon (month of january) karamihan sa mga Tao ay nag-iisip ng New Years Resolution pero hindi naman nagagawa. Parang, pangako na napapako.. (..haha) Parang ako, nag-babalak na magblog-mag-blog pero malamang tatamarin ako kasi i'm really in to PhotoBlogging. Tska gumawa ako ng WordBlog para sa na-iibang entry sa January '08 ng aking Blog. Teka!! Bakit nga ba ako nagtype ngayon sa blog ko? Ang 'nakagawian' (naks! tagalog talaga!) ko kasi ay mag-upload lang ng mga Litrato na aking nilikha o dili kaya ay mga pangyayari na magiging Ala-ala ng nakaraan na aking maaalala sa paglipas ng panahon. Haay...aamin na nga ako. Wala akong ma-upload kasi wala naman akong nakuhanan na maganda or moments to capture for a lifetime. (aw! huhuhu...) Kasabay pa nun ang paggawa ko ng Report sa HRM6: Meal Management na ang due date ay sa January 4. Akala ko pa naman hindi magiging katulad ng ICA (school ko dati) ang style pero shet! Ang aga nila mag-resume ng class. nakaka-urat talaga kasi hindi ko matapos ang report, nawawalan na'ko ng 'bokalularyo.' (..haha)

Biruin nyo, a-uno ng Enero sa taong 2008 nag-type ako sa blog ko. (hahaha..) Lakas kasi mag-impluwensiya ni Reamel. Ginawang parang Journal or Diary ang Blog, kasi ang hahaba ng posts. Kaya madali siyang makilala kasi ba naman sa mga nilagay niya na mga bagay-bagay tungkol sa buhay niya. (..haha) Isang bagay lang talaga ang ayaw ko sa Blogging, and 'typing' kasi nakakpagod at nakaka-ubos ng 'bokabularyo' (..Nyahahaha) Pero masaya kasi type ka lang ng type ng gusto mong sabihin sa wikang taglish..haha... Isang bagay na hindi magagawa ng mga 'Poriner' ay basahin ang blog ko at awayin ako kapag may nasabi ako na hindi ka-akitakit sa kanila.. Naks! beri noti si prans esnayder, kakapalit lang ng kalendaryo at ng taon, hindi parin nagbabago.. Lalong lumalala.. wahahaha... Aktuwali, wala lang ako magawa kaya ako nag-type kasi nakaka-stress ng report na hindi matapos at wala akong ma-isip na idea. ampf! Oo nga pala, magbabasa pa ako sa Priciples of Management at Accounting pero nandito ako sa blog ko at gumagawa ng kung anu-ano na malamang ang nagbabasa ay na-uurat na...nyahaha.

'walang aangal sa typo error. hmmpf!'
>.<